Schlüter-KERDI-CID  Zestaw uszczelniający do znormalizowanych otworów drzwiowych

Schlüter-KERDI-CID jest systemowym zestawem uszczelniającym, który zgodnie z normą zapobiega kapilarnemu podciąganiu wody przy otworach drzwiowych, gdzie okładziną posadzki jest płytka ceramiczna lub kamień naturalny.

Zestawy składają się z profilu ze stali nierdzewnej Schlüter-SCHIENE-E z fabrycznie nałożoną polietylenową taśmą uszczelniającą oraz kształtek Schlüter-KERDI-KERECK prefabrykowanych odpowiednio do sytuacji montażowej lub kierunku otwierania drzwi.

W przypadku profesjonalnego montażu KERDI-CID można skutecznie przerwać kapilarne podciąganie wody, co zapobiegnie rozprzestrzenianiu się wilgoci pod warstwą płytek i dalej pod innymi okładzinami. KERDI-CID został opracowany jako połączenie uszczelnienia pod okładzinami z płytek oraz kamienia naturalnego i jest sprawdzony w połączeniu z systemami uszczelniającymi Schlüter zgodnie z zasadami kontroli abP (ogólne świadectwo kontroli nadzoru budowlanego). Uwzględniony jest jako element systemu w świadectwach kontrolnych Schlüter-KERDI 200, -DITRA, -DITRA-HEAT/-DUO i -KERDI-BOARD. Tym samym KERDI-CID spełnia wymagania normy DIN 18534.

1. Podłoże musi być wcześniej profesjonalnie uszczelnione poprzez zastosowanie uszczelnienia zespolonego w systemie Schlüter. Wszelkiego rodzaju prace wyrównawcze, czy np. wykonanie progu w przejściu drzwiowym – wszystko to należy wykonać przed czynnościami uszczelniającymi.
2. Wysokość profilu (H = wysokość wewnętrzna nad taśmą uszczelniającą) należy dobrać do grubości płytki i sposobu układania. Wskazówka: wysokość profilu należy dobrać odpowiednio do wewnętrznej wysokości wymienionej powyżej taśmy uszczelniającej.
3. Profil należy skrócić do wymaganej długości. W kolejności należy naciąć taśmę uszczelniającą ostrym nożem w odległości ok. 2 mm od właściwej krawędzi cięcia, a następnie skrócić profil szlifierką kątową lub piłą ręczną.
4. W miejscach, gdzie ma być przerwane kapilarne podsiąkanie wody należy na warstwę uszczelniającą nałożyć Schlüter-KERDI-COLL-L. Profil oraz taśmę uszczelniającą należy wcisnąć w świeży klej uszczelniający na całej powierzchni i wyrównać.
5. Do połączenia z sąsiednimi elementami należy użyć prefabrykowanych narożników KERDI. Przed przyklejeniem należy je skrócić do wysokości profilu.
6. Narożniki mogą być przyklejone do uszczelnienia i profilu ze stali nierdzewnej na całej powierzchni za pomocą kleju KERDI-COLL-L lub kleju KERDI-FIX.
7. Gdy całe uszczelnienie zespolone ze wszystkimi zakładkami, narożnikami i połączeniami zostanie szczelnie przyklejone, można rozpocząć układanie okładziny. Nie ma konieczności wykonywania czasowych przerw technologicznych.
8. W celu ułożenia płytek, bezpośrednio na uszczelnienie nanosi się hydraulicznie wiążącą zaprawę cienkowarstwową. Przylegające płytki należy ułożyć na całej powierzchni i wyrównać tak, aby górna krawędź profilu była zlicowana z powierzchnią płytki. Wskazówka: profil należy tak wbudować, aby nie wystawał ponad powierzchnię okładziny, a ewentualnie aby był osadzony ok. 1 mm poniżej jej powierzchni.
9. Pomiędzy płytką stykającą się z profilem należy pozostawić szczelinę ok. 1,5 mm.
10. Całkowicie wypełnić zaprawą spoinową przestrzeń spoinową między płytkami a profilem.
11. Szczelinę między profilem a sąsiadującą okładziną należy wypełnić elastyczną masą wypełniającą.

Profile wykonane są z walcowanej stali nierdzewnej V4A (nr materiału 1.4404 = AISI 316L). Nieperforowane ramię mocujące służy jako element przyłączeniowy, na który fabrycznie nakładana jest taśma uszczelniająca z miękkiego polietylenu, pokryta po obu stronach specjalną włókniną.

Właściwości materiału i obszary stosowania

KERDI-CID jest wodoodporny i wytrzymały na obciążenia chemiczne występujące zwykle w miejscach, gdzie ułożone są płytki ceramiczne. Polietylenowa taśma uszczelniająca KERDI-CID jest odporna na starzenie, nie gnije i jest wysoce elastyczna.

Odporność na obciążenia chemiczne inne niż domowe musi być wyjaśniona oddzielnie.

Jednak nawet stal nierdzewna jakości 1.4404 nie jest odporna na wszystkie oddziaływania chemiczne. Substancje takie jak kwas solny lub fluorowodorowy lub pewne stężenia chloru czy solanki mogą powodować jej uszkodzenia. Dlatego też należy wcześniej sprawdzić występowanie szczególnych oddziaływań.